اثر افزایش سن همراه با افزایش وزن بر قطر و درجه ی ناهمگونی اندازه ی سلول ها در بافت چربی نواحی مختلف بدن موش صحرایی
نویسندگان
چکیده
چکیدهمقدمه: افزایش وزن سبب افزایش توده ی بافت چربی بدن می شود که به طور عمده بخاطر افزایش قطر سلول های چربی است. قطر سلول های چربی از شاخص های مهم میزان متابولیسم آن است. هدف از این مطالعه تعیین اثر افزایش سن توام با افزایش وزن بر اندازه ی سلول های چربی نواحی مختلف بدن بود. مواد و روش ها: بافت های چربی از نواحی زیرجلدی (sc)، رتروپریتونئال (rp)، پری رنال (pr)، پروگزیمال اپیدیدیم (pe) و دیستال اپیدیدیم (de) از دو گروه موش صحرایی با تفاوت سنی 30 روز و افزایش وزن 36% برداشته شد. قطر سلول های چربی با میکروسکوپ مجهز به میکرومتر اندازه گیری گردید. درجه ی ناهمگونی اندازه ی سلول ها از روی شاخص ضریب پراکندگی از میانگین قطر سلولی تعیین شد. یافته ها: در هر دو گروه قطر سلول های چربی بین نواحی مختلف تفاوت معنی داری نداشت. افزایش وزن موجب افزایش معنی داری در قطر سلول های چربی همه ی نواحی به استثنای rp شد. بیشترین و کمترین افزایش قطر سلول به ترتیب در نواحی pr و rp مشاهده شد. افزایش وزن تغییر معنی داری در درجه ی ناهمگونی اندازه ی سلول در بافت های مختلف ایجاد نکرد. نتیجه گیری: هنگام افزایش سن همراه با افزایش وزن سلول های چربی نواحی مختلف به یک اندازه دچار هیپرتروفی نمی شوند، به طوری که سلول های چربی اطراف اندام های با اهمیت حیاتی بیشتر مانند کلیه و اندام تولید مثل بیش از سلول های چربی نواحی دیگر تأثیر می پذیرند. یافته های این مطالعه می تواند به شناخت بیشتر از رشد بافت چربی و بیماری های مرتبط با آن مانند اختلال های قلبی ـ عروقی و دیابت کمک کند.
منابع مشابه
اثر افزایش سن همراه با افزایش وزن بر قطر و درجهی ناهمگونی اندازهی سلولها در بافت چربی نواحی مختلف بدن موش صحرایی
چکیدهمقدمه: افزایش وزن سبب افزایش تودهی بافت چربی بدن میشود که به طور عمده بخاطر افزایش قطر سلولهای چربی است. قطر سلولهای چربی از شاخصهای مهم میزان متابولیسم آن است. هدف از این مطالعه تعیین اثر افزایش سن توام با افزایش وزن بر اندازهی سلولهای چربی نواحی مختلف بدن بود. مواد و روشها: بافتهای چربی از نواحی زیرجلدی (SC)، رتروپریتونئال (RP)، پریرنال (PR)، پروگزیمال اپیدیدیم (PE) و دیستال اپ...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملتأثیر کلسیم غذایی بر وزن، درصد چربی لاشه و اندازه آدیپوسیتها در موش صحرایی نر
مقدمه و هدف: کلسیم یکی از ریزمغذیها است که به دلیل اثرات احتمالی بر وزن و چاقی مورد توجه قرار گرفته است و مکانیسمهای متعددی از جمله کاهش لیپوژنز و افزایش لیپولیز در نتیجه کاهش هورمون پاراتیروئید برای این اثر پیشنهاد شده است. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر کلسیم غذایی بدون استفاده از لبنیات بر وزن، درصد چربی لاشه و اندازه آدیپوسیتها در موشهای صحرایی نر طراحی و اجرا شده است. مواد و روشها: ای...
متن کاملSurvey of the nutritional status and relationship between physical activity and nutritional attitude with index of BMI-for-age in Semnan girl secondary school, winter and spring, 2004
دیکچ ه باس فده و هق : ب یناوجون نارود رد هیذغت تیعضو یسررب ه زا ،نارود نیا رد یراتفر و یکیزیف تارییغت تعسو لیلد ب تیمها ه تسا رادروخرب ییازس . یذغتءوس نزو هفاضا ،یرغلا ،یقاچ زا معا ه هیذغت یدق هاتوک و یناوـجون نارود رد یا صخاش نییعت رد ب نارود رد یرامیب عون و ریم و گرم یاه م یلاسگرز ؤ تـسا رث . لماوـع تاـعلاطم زا یرایسـب لـثم ی هتسناد طبترم هیذغت عضو اب بسانم ییاذغ تاداع داجیا و یتفایرد یفاضا...
متن کاملاثر تزریق اسیدآسکوربیک در پوسته ی هسته ی آکومبنس بر دریافت غذا و وزن بدن موش های صحرایی نر
مقدمه: چندین فاکتور مختلف از جمله دوپامین بر جذب غذا و اشتها اثر می گذارند. رهایش دوپامین از نورون های دوپامینرژیک با رهایش اسیدآسکوربیک همراه است. هسته ی آکومبنس نیز به وسیله ی ارتباطات آناتومیکی مستقیم و غیر مستقیم با هیپوتالاموس جانبی در کنترل رفتارهای تغذیه ای موثر است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تزریق اسیدآسکوربیک در پوسته ی هسته ی آکومبنس بر دریافت غذا و وزن بدن موش های صحرایی ن...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایرانجلد ۱۱، شماره ۶، صفحات ۷۱۳-۷۲۰
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023